İnsan Neden Koşar?

 İnsan Neden Koşar?

      Her geçen gün  koşan insan sayısı artıyor. Sosyal medya sayesinde görüyor ve haberdar oluyoruz hem dünyada hem de ülkemizde yedideden yetmişe koşan insanlar çoğalıyor. Çağımızın hastalığı olan obezite ve bundan kaynaklı kronik hastalıklara karşı insanın hareket etmesi tabiki olumlu bir durum ancak hızla artan bu koşu popülasyonu sadece sağlıklı yaşam ihtiyacı yada filmlerde, reklamlarda ve sosyal medyada gördüğümüz ve öykündüğümüz fit vücutlu insanlar gibi olmak arzusuyla açıklanabilir mi?

      Yetkili tıp otoriteleri günlük bir saati aşmamak koşuluyla tempolu bir yürüyüşü sağlıklı bir yaşam için yeterli görüyor. Bu konuda yapılan araştırmalar günlük bir saatlik yürüyüşün üzerinde yapılan antrenmanın insan vücuduna faydadan çok zarar verebileceğini ortaya koyuyor. Bunun yanı sıra filmlerde, reklamlarda yada sosyal medyada öykündüğümüz fit vücutlu insanlara benzemek için diyet, pilates, yoga ve başka birçok yol var. Kaldı ki sön dönemlerde hızla artan koşu popülasyonuna şöyle bir göz atacak olursak bu insanların hiç de filmlerdeki, reklamlardaki yada sosyal medyadaki öykündüğümüz insanlar gibi fit vücutlara sahip olmadığını görebiliriz. Demek ki insanın koşması yüzeyde basitçe bulduğumuz gerekçeler ile açıklanabilir bir durum değil. 

      Biraz daha derinlemesine baktığımızda insan neden koşar sorusuna, avcı topayıcı atalarımız da koşuyordu, bu binlerce yıllık bir alışkanlığın sonucu cevabı verilebilir. Gerçekten de günümüz avcı-toplayıcı toplumlarından Tarahumalar bu savı destekliyor. Yaşamsal ihtiyaçlarını giderebilmek için bir iki gün içerisinde yaklaşık yüz mil boyunca yalın ayak koşan Tarahumalar avcı-toplayıcı atalarımızdan miras aldığımız genlerden dolayı koştuğumuzu doğrular gibi gözükse de günümüz modern insanını düşündüğümüzde insan neden koşar sorusuna hala tatmin edici bir cevap bulamadığımız görülecektir. O halde soruyu şöyle değiştirmeliyiz; yaşamsal ihtiyaçlarını gidermek için bırakın yüzlerce mil koşmayı, neredeyse birkaç mil bile hareket etmesine gerek kalmayan modern insan neden koşar?  Evet doğru soru bu olsa gerek,  modern insan neden koşar?

      Modern insan neden koşar? Böylesi geniş ve ucu açık bir soruya bir blog yazısında cevap bulabilmek çok da olası değil. Ancak modern insan neden koşar yerine Volkan neden koşuyor yada koşmak yetmiyormuş gibi neden triatlon yapıyor? İşte bunu sizlere açıklayabilirim.

      Ülkemiz adına Edebiyat Nobel ödülünü alan ilk ve tek yazarımız olan Orhan Pamuk ödül konuşmasında, neden yazıyorum diye bir soru ortaya atar ve cevaplar; ‘’içimden geldiği için yazıyorum, hepinize, herkese çok çok kızdığım için yazıyorum. Onu ancak değiştirerek gerçekliğe katlanabildiğim için yazıyorum. Bir alışkanlık ve tutku olduğu için yazıyorum. Yalnız kalmak için yazıyorum. Hepinize herkese neden o kadar çok çok kızdığımı belki anlarım diye yazıyorum. Hep gidilecek bir yer varmış ve oraya -tıpkı bir rüyadaki gibi- bir türlü gidemiyormuşum duygusundan kurtulmak için yazıyorum. Bir türlü mutlu olamadığım için yazıyorum. Mutlu olmak için yazıyorum.’’

Pamuk’un ‘’neden yazıyorum’’ sorusuna verdiği cevaplardaki ‘yazıyorum’ yükleminin yerine ‘koşuyorum’ yada (triatlon) ‘yapıyorum’ yüklemini koyduğumuzda kendi koşma yada triatlon yapma gerekçemi açıklamış oluyorum. Kendi kelimelerimle yani ‘’Volkan’ın kelimeleri’’yle cevaplamam gerekirse; her gün yataktan çıkmak için bir sebebim olsun diye (Japonlar buna “ikegai” diyor), sabah kalktığımda Kafka’nın “Dönüşüm” öyküsünde kendisini bir hamam böceği olarak bulmasına benzer şekilde kendimi bir hamam böceği gibi hissettiğim için, beyaz, mavi yakalı yada proleterya bile olamayıp prekarya olduğum ve daha kötüsü diğerlerinin aksine bu durumun apaçık farkında olduğum için ve sadece koşarken yada triatlon yaparken kendimi kendim olarak hissedebildiğim için.

İşte, insan neden koşar sorusuna, benim cevaplarım bunlar. Agah Aydın’a göre sosyal medya modern insanın iyileşme girişimidir. Ondan alıntılarsak , belki de koşmak modern insanın iyileşme çabasıdır. Kim bilir. Peki siz neden koşuyorsunuz?


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İstanbul Triatlonu

  İstanbul Triatlonu Katılım sağladığınız bir amatör spor organizasyonu duygularınızı, düşüncelerinizi ve bakış açınızı ne kadar etkileyebilir? Geçtiğimiz günlerde İstanbul Boğazında gerçekleştirilen İstanbul Triatlonunda yarışmacılar ikinci köprünün altından yüzerek bir kez, koşarak altı kez    üstünden de bisikletle dört kez geçtiler. Birçok yarışmacı bu organizasyonu Fransızcadan dilimize geçen ve “görüntüsel, hayali, düşsel” anlamına gelen fantastik kelimesi ile tanımladı. İstanbul Boğazının coğrafi, tarihi ve masalsı durumu düşünüldüğünde bu tanımlama çok da haksız bir tanımlama değil. Boğazın üstünde martılarla birlikte uçup duran ve eski bir söylenceye göre bir zamanlar Boğaziçi’nde yaşayıp ölmüş kişilerin; Megaralıların, Cenevizlilerin, Romalıların, Osmanlıların ruhlarını taşıdığı düşünülen yelkovan kuşları; Bizanstan beri batan gemilerden denizin dibinde kalan eşyalar, hazineler; 14 kasım 1991 günü koyun yüklü Lübnan bandıralı gemi ile Filipin Bandıralı geminin ç...
Devamı

Ironman Frankfurt

Geçmiş zamanda padişahın biri yetenekli insanları ödüllendirmek için bir yarışma düzenletmiş. Yarışmacılardan biri 10 metre uzaktaki bir iğneden ipliği geçirmeyi başarmış. Padişah yarışmacıyı bir kese altınla ödüllendirdikten sonra bu kadar boş bir işle meşgul olduğu için Fizan’a sürülmesini emretmiş.  Triatlona başladığımdan beri her antrenmanda ve her yarışta kendimi sorguluyorum; “ben ne yapıyorum?”Yaşıtlarım, meslektaşlarım, çevrem, arkadaşlarımın çoğu sürekli olarak aynı soruyu soruyor. “Volkan sen ne yapıyorsun?” Yüzüyorum, bisiklete biniyorum ve koşuyorum diyorum. “Yok yok o değil sen ne yapıyorsun?” Arada duyuyorum bazıları kendi aralarında sohbet ederken “bu işte kesin bir iş var” diyorlar.  Aslen bisiklet tamircisi olan Wright kardeşler 17 Aralık 1903 tarihinde ilk uçuş denemelerinde sadece 17 saniye havada kalıp 37 metre mesafe katetmişlerdi. Wright kardeşlerin çevresinde onlara deli gözüyle bakan ve “ne yapıyor bunlar” diyen birçok insanın yanında onların uçma haya...
Devamı

FANTOM AĞRISI VE RUNTALYA

  Otuzlu yaşlarımın başında öğrendiğim fantom ağrısından, eski bir sevgilim için duyduğum özlemi anlatmak amacıyla yazacağım romantik bir yazıda bahsetmek isterdim ama insanın yaşadığı coğrafya ve toplum böyle küçük şımarıklıklara bile müsade etmiyor. Ahmet Hamdi Tanpınar’ın dediği gibi “Türkiye evlatlarına kendisinden başka bir şeyle meşgul olmak imkanını vermiyor”. Fantom ağrısından eski bir sevgiliden ya da özlenen geçmiş günlerden dolayı hissettiklerimi açıklamak için değil yüzbinlerce insanımızı kaybetmememize neden olan deprem felaketinden dolayı hissettiklerimi açıklamak için bahsetmek üzücü. Daha üzücü olansa felaketin deprem değil usulüne uygun inşa edilmeyen yapılar olduğunu biliyor olmak. Otuzlu yaşlarımın başında bir ilaç firmasının temsilcisi olarak kanser ağrısında kullanılan bir ilacı hekimlere tanıtırken haberdar olduğum fantom ağrısını, yani hayalet ağrıyı, ilk duyduğumda dehşete kapılmıştım. İleri derece kanser hastalarının çektiği acılardan bile daha çok acıya yo...
Devamı